Leonberger
Na temat pochodzenia tej górskiej rasy istnieją dwie teorie. Pierwsza z nich zakłada, że leonberger pochodzi od dogów tybetańskich, znanych od wieków w Alpach Środkowych i Wschodnich. Fakt, że około 1625 r.w Austrii istniała hodowla psów odpowiadających dzisiejszemu wzorcowi tej rasy,należąca do księcia Metternicha. Druga teoria głosi, że pierwszy leonberger przyszedł na świat w 1846 r.dzięki wysiłkom znanego hodowcy z niemieckiego miasteczka Leonberg (Badenia-Wirtembergia), od którego rasa wzięła swą nazwę. Hodowca, pragnął stworzyć na cześć swojego rodzinnego miasta (Leonberg-Lwia góra) rasę płowych psów, których sierść przypominałaby sierść lwa. W tym celu skrzyżował podobno nowofundlanda z bernardynem. Teoria ta jest o tyle mało prawdopodobna, że miasteczko Leonberg słynęło z targu psów na długo przedtem, nim narodził się ów hodowca.
Leonberger jest psem łagodnym i uczuciowym, znakomitym opiekunem dzieci, których towarzystwa wyraźnie poszukuje. Jego wysoki wzrost predestynuje go raczej do życia na zewnątrz, tym bardziej że ten górski pies potrzebuje dużo przestrzeni i źle znosi ograniczenia życia miejskiego. Leonberger uznawany jest za rasę użytkową. Jest dużym, silnym psem o muskularnym ciele i raczej wąskiej głowie, o większej głębokości niż szerokości. Ma ciemnobrązowe, inteligentne oczy i smoliście czarny wierzchołek nosa. Uszy szerokie, zaokrąglone, są osadzone wysoko i opadają wzdłuż głowy. Posiada mocną szyję, silne lędzwie i głęboką klatkę piersiową.Przednie kończyny ,ozdobione bujnymi frędzlami na tylnej stronie,są całkowicie proste,tylne zaś odznaczają się niezwykle silnymi,umięśnionymi udami. Ogon bardzo silnie owłosiony, jest noszony niezbyt wysoko. Szata średnio miękka do twardej, dość długa, gładka lub leciutko falista tworzy piękną kryzę na szyi i przedpiersiu. Umaszczenie dopuszcza wszelkie odcienie barwy płowej,ewentualnie z czarnym nalotem i czarną maską. Spotyka się również umaszczenie piaskowe z czarnym nalotem. Brak maski jest dopuszczalny, chociaż niepożądany. Mała gwiazdka na piersi, jak również jaśniejsze lub białe umaszczenie palców,są tolerowane. Kita,zazwyczaj w kolorze szaty,może mieć odcień borsuczy, co nie jest uznawane za wadę. Natomiast jasne oczy, skręcony włos, zawinięty ogon i brązowy nos nie są dopuszczalne.
wzrost: psy 72-80cm, suki 65-75 masa ciała: 60-80 kg